Κωνσταντίνος Αργιθεάτης

Το   σπίρτο

Είναι ένα σπίρτο
που θα το κρατήσω 
για την ώρα της μεγάλης παγωνιάς
Αυτή η άρνηση

Όταν τα κρύα δάχτυλα
θα ψαχουλεύουν για παλιές φωτιές
για δυνατούς παλμούς 
για ξεχασμένους  κώδικες  τιμής
Είναι ένα σπίρτο
που θα διώξει από μέσα μου
το κοριτσάκι και τα παραμύθια 
θα μου στοιχίσει  ευτυχίες
της μιας στιγμής
θα κάνει  μάθημα θανάτου
στο απονήρευτο  κορμί μου 
θα μεγαλώσει την απόσταση
λευκού και  σκοτεινού
ανατριχίλας και  δέρματος
ηδονής και σπέρματος

Και να δεις την ώρα  που θα το φυσήξω
πόσο  εύκολα θα σβήσω